De C2 en C1 categorie?n werden gecombineerd, vanwege de zesbanen-marathon in Haarlem. Er stonden dan ook maar tien C1 rijders op de lijst, waaronder ook Arnold Gaasenbeek die eerder die avond in Haarlem aan de start stond. Bij het inrijden kwam ook nog Robert Wierts aanlopen die aan de jury te kennen gaf ook nog mee te willen doen. Omdat het startschot al had geklonken werd Robert weer naar huis gestuurd, wat hij niet leuk vond.
De C2 ging voor mijn gevoel niet al te snel. Tegen het einde van hun wedstrijd pakte een kopgroep met Jan Westveen, Gerard Sluis en Ton van Klooster een ronde voorsprong. Jan probeerde meteen nog een keer weg te rijden, maar een afsprintend peloton reed het gat dicht.
Robert Huiting reed een nette wedstrijd. Hij verklaarde later dat hij in de pelotonsprint helemaal naar buiten werd gedrongen. Binnendoor was geen plek. Geen kans dus om zijn shorttrackcapaciteiten te benutten. Een dertiende plek was zijn deel. Een stabiele Joris Matthee reed naar een redelijke zeventiende plek, dus ook weer wat puntjes voor hem. Mij bekroop het gevoel dat ze een kopman misten.
Na de C2 mocht de C1 nog twintig ronden doorrijden. Al snel demarreerde Arnold met in zijn kielzog twee andere rijders. Ronde na ronde bleef de afstand honderd meter. Het ging Arnold niet hard genoeg, hij zette eens stevig aan en reed de twee anderen los. Toen was het snel gedaan met die twee die terugvielen in ons pelotonnetje.
Intussen klonk de bel voor de premie. Ik reed alert voorin en pakte een reep. Maar de samenwerking in het peloton was verstoord. We gingen rechtop en gaven Arnold de gelegenheid verder uit te lopen. Hij pakte zijn ronde en won dus de koers. In de sprint van het peloton kon ik als derde finishen, dus vierde in totaal.
In de kleedkamer werd Ooggetuige node gemist, zo ook hier op Schaatspraat.
