Ja het was echt een mooi ritje met een grote groep, wat een feest! Ook na21 jaar verveelt het eigenlijk nooit op zijn tijd. Naast Broer Martijn (hij is van nature eigenlijk een echte sprinter) Kwam ook TT trainingsmaatje Jasper van de DFVCT mee. Verder ook voormalig top 500m schaatser Arne (36er), als enige uit het Utrechtse en natuurlijk Mark Ooijevaar uit het Noord Hollandse, gisteren uit Assen van zijn werk. Samen met de vast groep gaf dat een mooie aanvulling op de groepsdynamica. Wander had denk ik deze week huiswerk bij de TU Delft, zo te zien op Strava.
Eigenlijk was ik niet van plan om mee te doen vanwege de aankomende tijdritten en het opbouwen daar naartoe maar ja als broerlief mee wil dan is de keuze snel gemaakt en wat lol hebben is natuurlijk ook wat waard (zoals Jolle ook aangaf). Coach Grete Koens heeft er een mooi item over geschreven in haar laatste blog: [
gretekoens.nl] en toen ik vandaag even langsging bij Robert Spoek en Grete Koens zei ze nog dat de meeste van haar atleten onzeker worden van de sub threshold trainingen, het voelt aslof je niet hard genoeg traint, zelfs als ze al dikke PR’s lopen, maar toch blijf je zo je duurvermogen doorlopend doorbouwen.
Het rondje zelf ging lekker vlot maar ook redelijk sociaal en consistent, na de felle klimmetjes werd overal gewacht tot op de hei voor de A50. Op het Rozenbosje gaf Jasper een paar keer harde snokken maar zijn Zwift A-wedstrijd van de dag ervoor deed hem snel verzuren. In de afzink richting Snippendaal zette ik weer de ‘tijdrijd truc’ in. Even hard gas geven in de afdaling (lichaamsgewicht en 54 tands-voor blad in het voordeel) en dan door de ‘achtbaan’ door blijven malen op tijdrijd-modus. Dat bleek niet alleen bij Wander een goede remedie tegen lijdend klimmen maar ook bij Jolle en Jasper leverde dat weer een groot gat op en voldoende om redelijk relaxt de snip op te rijden.
Fred (dichtmens) bleek kranig met mijn broer te wedijveren op dezelfde klim. En boven wachtten Iedo en Vera. Op de hei gaat het vaak te lekker en de groep versnipperde wat. Tot mijn verbazing zat Martijn er nog bij (de schema’s blijken ook bij hem goed te werken ). Samen met Jolle en Jasper ging het in hoog tempo richting Telefoonweg. Jasper smeet met zijn krachten en Jolle geloofde het wel. Het leek me mooi als mijn broer zou winnen, ik trok hem aan maar ook als ik wel gesprint had dan had ik er nog een taaie kluif aan gehad. Mooi werk!
Ondanks alle rustige stukken tussendoor bleek het gemiddelde vermogen op 295watt en de normilized power op de 334watt te liggen over het hele rondje van 2:20 uur en het gemiddeld toch nog op 36,5kmh. Best vlot voor dit rondje dat toch meestal niet zo heel egaal strak wordt gereden.
Achteraf bleken er ook twee Strava volgers op het ritje te reageren met de interesse om voortaan aan te gaan haken, dat leek me best gezond om weer wat aanwas te krijgen bij dit rondje, al is het maar voor volgend jaar en dus voelde ik me zo vrij om ze uit te nodigen, misschien binnenkort in de groepsapp.
Voor mezelf kijk ik het even aan voor de wilde woensdag, de komende 2 weken 2 TTT ploegentijdritten voor COERS, eentje in Vught (titel verdedigen) en daarna NCK in Dronten (Nederlands Kampioenschap Club Ploegentijdrijden)
