NRC-Handelsblad van 31-12-2004: nice to read/know
Ids Postma besloot eind oktober zijn schaatsloopbaan te be?indigen. De olympisch kampioen werd boer in Dearsum.
Erik Oudshoorn
Ik heb de afgelopen weken nauwelijks tijd gehad om het schaatsen te missen. Daarvoor is het te druk op Wolvel?n (wolvenland, red.), zoals onze veehouderij heet. Het bestaan van een boer is anders zwaar dan van een schaatser. Ik zweet niet meer. Een schaatser heeft soms twee dagen vrij. Een boer moet elke dag werken en als je een keer wegwil dien je wat te regelen. Ik sta om en om met onze knecht om vijf uur 's ochtends op voor het melken van de koeien. Als het niet mijn beurt is blijf ik tot kwart voor acht liggen. Maar soms, zoals afgelopen nacht, als er een kalfje gevangen moet worden, moet je er veel eerder uit. Er is weer een `Siep' geboren, we hebben nu zo'n 140 koeien.
's Middags om kwart over vier, half vijf moeten ze weer gemolken worden. In die tussentijd kun je je dag indelen zoals je dat zelf wil. Dat vind ik het aantrekkelijke aan het boerenvak. 's Avonds ga ik om een uur of half elf, elf uur weer naar bed. Ik kan het Sportjournaal nog zien, maar daar kijk ik nooit naar, hoor.
Ik heb als schaatser goed verdiend. Het geld is voor een deel ge?nvesteerd in de boerderij. Alle veeteeltbedrijven groeien, maar ik zou niet weten hoe we er hadden voorgestaan als ik geen financi?le middelen had gehad. Aan de andere kant ben ik ook tien jaar veel met schaatsen bezig geweest en dat heeft het bedrijf ook veel geld gekost. Het bedrijf is niettemin tijdens mijn schaatsloopbaan twee keer zo groot geworden. Niet alleen door mijn geld maar ook door leningen van de bank. Ik betaal gigantisch veel rente en aflossingen voor een hypotheek. Ik zou pas financieel een periode onafhankelijk kunnen zijn als ik alles verkoop. Maar ach, geld is voor mij geen drijfveer.
Ik ben nu mijn eigen baas. Ik hoef niet meer op een bepaalde tijd op de ijsbaan te zijn. Of een vliegtuig te halen, wedstrijd rijden en weer het volgende vliegtuig halen. In dat opzicht mis ik het schaatsen niet. Ik heb nu meer rust en alleen de verantwoording voor de dieren.
Ik vond het wel mooi geweest met het schaatsen. Je moet toch af en toe de voldoening hebben van een overwinning voor de inspanningen die je levert op de trainingen en in de wedstrijden. Het moet ergens om gaan. En het ging voor mij alleen nog om het meedoen. De afgelopen zomer hebben we een boerderij erbij gekocht in het nabij gelegen Bozum waar mijn ouders nu gaan wonen. Daar is nogal wat tijd in gaan zitten, waardoor ik niet meekon op trainingskamp. Ik heb vooral voor mezelf getraind en gedacht dat ik het daarmee zou redden. De sprint ging nog wel, de vijf kilometer ook, maar uitgerekend op mijn sterkste afstand, de 1.500 meter, kwam ik te kort. Daarvoor had ik niet voldoende gericht getraind. Ik zou het drie wedstrijden aankijken. Maar toen ik er twee had gehad, dacht ik: waar ben ik mee bezig? 's Avonds zou de sponsor praten over mijn contract, ik was ze net voor. Ik ben nu 31, het is zo goed. Mooie carri?re gehad.
Ik had best de afgang ook willen meemaken. Kijk nu naar Rintje Ritsma. Hij gaat wel door, maar het verschil met mij is dat hij denkt nog harder te kunnen. Nou ja, hij heeft wel flink getraind. Waarom zou hij het seizoen dan niet afmaken? Hij had alleen beter niet kunnen zeggen dat hij zou stoppen als hij zich niet plaatste voor de grote toernooien. Ik begrijp Rintje wel, maar als je ziet hoe hard zo'n Sven Kramer op z'n achttiende al gaat, dan wordt het heel moeilijk. Ach, het loopt zoals het loopt. Je moet ook niet te vroeg stoppen. Johann Olav Koss heeft altijd tegen ons gezegd dat hij langer door had moeten gaan.
Ik ga volgend weekeinde wel kijken naar de EK, maar op tv. Ik wil een beetje afstand nemen van het schaatsen. E?n of twee keer per week sta ik in Heerenveen nog op het ijs. Voor de gezelligheid een beetje schaatsen en dat is voldoende. Als er een Elfstedentocht komt, doe ik mee als recreant.
Voorlopig heb ik mijn handen vol aan de boerderij. Ik ben bang dat er over een jaar of tien niet veel boeren meer zijn in Nederland. Iedereen wil stoppen. Veel boeren kunnen geen opvolger vinden. En het loopt financieel ook niet zoals je het graag wilt. De melkprijs is te laag. Als ik ??n eurocent per liter meer krijg over een jaar, levert me dat 13.000 euro extra op. Maar als de voerkosten met een cent omhoog gaan, kost me dat hetzelfde. Alles in Nederland is cultuurgrond, maar waarom geven we niet wat meer voor de natuur? Het gaat nu harder achteruit dan ooit. Vrienden van mij zijn naar Amerika gegaan en bezitten daar nu 2.500 koeien. Maar liever blijf ik natuurlijk in Friesland.'
