Ons aspirant lid Sjonnie bleek niet in goede doen op de eerste dag. Zijn Camel Filter brandde nauwelijks en de coca cola fles bleef ongeopend. Zonder deze immuno respons boosters bleek hij kwetsbaar.
Zijn activiteiten beperkte hij tot het verspreiden van bacillen en liggen in de kleedkamer, een braakballetje op het ijs en afzeggen voor de rest van het tournooi, het Van der Most complex in een wolk van ziektekiemen achterlatend.
De sprinters uit Alkmaar, gecontracteerd door de man die 24 uur per dag on line is op deze pagina, deden goede zaken op de eerste dag. Een en twee op de 500 m. Het tournooi was echter ideaal voor mensen met geduld. Veel en lang wachten zit niet iedereen in het bloed. De meedogenloze starter deed daarna professioneel zijn werk. Op de 1000 m de eerste valse start voor ondergetekende (te langzaam inzakken, in Salt Lake is dit slechts een waarschuwing), de tweede echte valse resulteerde in een halvering van Team Ooijevaar. Exit to DOS.
De 1500 m was een gevecht tegen de elementen en naar later bleek tegen de bacillen van Jurgen. 2.05 met 2.5 sec voorsprong op no. 2, iets minder dan vorig jaar maar toch genoeg om als no. 1 in het tussenklassement naar huis te keren om daar met Herman stamppot andijvie te gaan eten.
De volgende ochtend was Herman vol goede moed en beloofde feller op de 1000 van start te gaan, ik deed dat op de plee en in de teil. Ik realiseerde mij dat ik de nieuwe gastheer was van de bacillen van Jurgen. De 1000 m ging nog redelijk maar verloor van mensen waar ik normaal altijd van win.
Herman en Jan erkenden het gevaar en smeeddden een ijzersterke strategie voor de 3 km. Zij berekenden de tijd die ik over had t.o.v. de concurrentie en gaven deze door aan de tegenstander zelf. Natuurlijk zonder de mededeling dat Herman 2 keer gezakt is voor de telraam toets in de vroege jaren 70...
Herman pakte eerst nog even een zilveren plak op de 3000 m via een zeer solide race en Jan van Niejenhuis had daarvoor al laten zien dat invallers nog wel degelijk officiele genodigden achter zich kunnen laten. De heren waren scherp en gemotiveerd.
Het grote gevaar tjdens de drie kwam van Johan B. die Nederlands kampioen bij de B rijders is en volledig geprept is voor het Weissensee festijn volgende week. Tijdens de helletocht veel vingers boven en onder de streep en een gespannen coach duo langs de kant. Aan het eind van de tocht had ik nog net voldoende marge over voor plek 1, met veel dank aan Herman en Jan.
Het Wilhelmus maakte alles weer goed. De paracetamol heeft inmiddels zijn werk gedaan.
tot zover
