Met 125.488 punten (39.11(1), 2.02,59(1) & 4.33,09(2) behaalde Robert dit succes voor Arnold Gaasenbeek (127.8) en Rene van Hofslot (131.4 punten)en als vijfde finishte Andre Kleinrensink met 133.307 punten (42.56(6), 2.12,14(6) & 4.42,97(5).
Bij de veteranen werd Herman Vermeer met 131.332 punten (43.04(2), 2.09.5092) & 4.30,76(2) achter kampioen Jurgen Meijer kampioen met 127.8 punten. Derde was Barend Verhagen (134.2 punten) en daarachter Klaas van den Berg als 4e met 135.427 punten (43,51(3), 2.13,55(4) & 4.44,41(5)) voor Kees Verdouw 137.6 punten en Jean Paul van Rie met 140.673 punten (44,02(4), 2.21,15(6) & 4.57,62(6)). In deze categorie reden ook Floor van der Wilt (45,15 & 2.15,81) en Fred van den Tempel mee. De laatst had eigenlijk overall kampioen van Utrecht moeten worden met zijn zeer lage punten aantal (42.840). Maar gerekend over een totale tijd van 7 uur en een afstand van 500 m was de snelheid van 80 m/u wel wat laag. Daarom werd hij uit de strijd genomen en vertrok onverrichter zake huiswaarts. Wat zal hij balen na twee valse starts op de 1.500 m met een goed uitzicht op een 2e of 3e plaats.
Maar de echte STW kampioen werd slechts 5e in zijn categorie: Mark Ooijevaar met 124.579 punten (40,99 - 2.03,22 - 4.15,10). Ronald van Slooten (120.7 met o.a. 37,24), Tim Salomons (121.7 met o.a. 37,71) waren een flink maatje te groot als ook Bas van Wijk (123.0 met 38,97). Op de 3 km was Mark de snelste met alleen Ted-Jan Bloemen in zijn buurt, een paar op 5 sec en de rest op respectabele afstand van 10-15-20 sec.
Henk Aarnink reed bij de junioren A 44,30 (4) en 2.20,33 (4), maar via een ingewikkelde berekening mocht hij geen 3 km rijden. Lucas Goense, Marjan Koerselman en Willemiek Kamper reden ook nog mee. Tijden heb ik niet onthouden.
En natuurlijk was STW zwaar en goed vertegenwoordigd in de jury en de wedstrijdleiding van Jan van Niejenhuis. Een mooi en lang evenement.
