Artikel uit De Gelderlander van 22-03-2005
Helling heerst in Friese ijstempel
Door RON BROERSMA (De Gelderlander)
WAGENINGEN - In het Heerenveense Thialf - stadion werd gisteren de traditionele 'Tien van Wageningen afgewerkt'. De laatste schaatswedstrijd van het seizoen 2004/2005 werd een prooi voor alleskunner Casper Helling.
Het had iets surrealistisch. Een vrijwel lege ijstempel, waar de doorgaans heersende kakafonie aan geluid ontbrak. Geen toeterende schaatsfans, geen beschilderde gezichten dit keer in het Heerenveense schaatsmekka Thialf. Krassende ijzers, klappende schaatsen en vooral hijgende sporters waren gisteren w?l te horen in een van de snelste ijshallen ter wereld. Waarbij alleskunner Casper Helling resoluut een aanval op zijn troon van 'Wagenings beste schaatser' afsloeg.
Helling (32) heerste als vanouds gisteren, op de fameuze Tien van Wageningen. Georganiseerd door de Schaatstrainingsgroep Wageningen (STW) en al jarenlang de laatste serieuze wedstrijd van het seizoen. Waarbij iedereen de kans krijgt om als afsluiting van het schaatsseizoen nog ??n keer een tien kilometer op snel indoorijs af te werken.
Vooraf werd druk gespeculeerd over een mogelijke nederlaag van Helling, die eerder dit seizoen in onderlinge wedstrijdjes al twee keer werd teruggewezen door het aanstormend talent ?n kersverse Wageninger Mark Ooijevaar (21).
Bovendien had Helling (in 2001 bij absentie van kanonnen als Gianni Romme en Bob de Jong nog Nederlands kampioen op de tien kilometer) gisteren al een lang en slopend marathonseizoen in de benen. Met als hoogtepunt een tweede plaats in de alternatieve elfstedentocht in Canada.
Tot een rechtstreekse confrontatie kwam het gisteren niet. Helling, toch moe na een lang seizoen, meed deelname aan de grote vierkamp en werd zodoende voorin het programma op de tien kilometer geplaatst. En daarbij verraste hij iedereen, inclusief zichzelf.
"Alleen in het begin had ik wat moeite met het oppikken van het juiste ritme. In die marathons knal je telkens door die binnenbochten, nu wordt je telkens gedwongen die nare buitenbochten te lopen. Als je weinig wedstrijden op de lange baan afwerkt, merk je dat verschil echt wel. Maar al vrij snel vond ik een goede cadans, waardoor ik de rondetijden laag in de 33 kon houden. Verrassend ja. Zeker de eindtijd."
Dat was er een waarop de organisatie stiekem had gehoopt: 13.57.91. Een dik toernooirecord, onder de veertien minuten en slechts een fractie boven Hellings' beste tijd ooit, gereden in 2002 tijdens het Olympisch kwalificatietoernooi.
Drie uur later was de beurt aan Ooijevaar, die vooraf nog aankondigde snode plannen te hebben. "Hoe langer een seizoen duurt, hoe beter ik in vorm kom. Dit seizoen heb ik me echt als stayer ontwikkeld, al wil ik in de toekomst nog zeker meerkampen gaan rijden. Dan moet m'n sprint wel beter, want met 40.1 doe je niet echt mee op de 500. Maar die tien kilometer ligt me wel, eigenlijk wil ik hier onder de veertien minuten."
Het kwam er niet van. Ooijevaar knokte voor wat hij waard was, maar bleef ver verwijderd van Hellings' toptijd. Met 14.06 mag Ooijevaar nog een jaar in de wachtkamer in zijn ijver om Helling als snelste Wageninger te onttronen. In de schaduw van het Wageningse geweld reed de Bennekomse veteraan Fred van den Tempel naar een indrukwekkende 14.44, terwijl ook de jonge marathonrijder Peter van de Pol (Amerongen) zijn best tijd ooit fiks aanscherpte tot 15.12.
