Beste Willemiek en trotse vader,
Toe maar! Mijn linkerhamstring doet spontaan pijn bij het lezen van zo veel moois. Ik kan me al bijna inleven in de invalide medemens, hoewel ik Gaudia er inmiddels al wel weer uitloop. Oh, was het maar volgend jaar. Maar nee, eerst lekker fietsen zoals de heren op Schaatspraat al enthousiast meldden.
Groet, Jolle