Ik vroeg me al af waar de drijfnatte RondjePosbankverhalen bleven, maar het verstand hield de gretigheid wijselijk in toom. Een paar weekjes zonder training is ook niet verkeerd.
Dat dacht ik ook toen ik vanavond even op de Wielerbaan Eemland ging kijken, slechts een paar wielerfanaten verwachtend. Even vergeten dat het ?chte fietsers betrof, die dan ook in grote getale volledig gesoigneerd aan de start verschenen. Ik was de enige sporter in toeschouwerkloffie, maar ik mocht dan ook ongegeneerd plaatsnemen in een windvrije kantine, waar de sterke verhalen ook zonder arm- en beenstukken het warme wielergevoel deden ervaren.
Volgende week, als slechts dooiwater rest, is het seizoen pas echt over. Nouja, als SARA een beetje meewerkt.
