Gisteravond hadden ze er met zijn allen weer flink zin in en met een strak tempo snelden we eerst met vijf, later met acht en nog wat later met negen fietsers richting de Boersberg. Bij de aanloop naar de Boersberg voelde ik het onvermijdelijke al aankomen: gelost worden voordat het klimmetje begint. Na 12 km koers zag ik de rest langzaam voor me uit het zicht verdwijnen. Mark Ooijevaar lukte het op zijn toerfietsje wel om aansluiting te maken.
In mijn eentje maar verder met de gedachte 'eigen schuld, moet je maar beter je best doen' op weg naar Arnhem. Daar stond de groep al (heel lang) te wachten en gingen we direct door. Maar ja, na 2-3 km lag ik er bij het eerste beste bultje al weer vanaf. Op weg naar Rosendaal had ik het geluk van een stoplicht dat op rood stond en zo weer aansluiting kreeg.
Zoals te verwachten waaide ik bij de Posbank er direct weer vanaf en zag de rest vlot uit zicht verdwijnen. Boven gekomen was de groep al verdwenen en twijfelde ik even: wachten, direct richting Wageningen of het extra rondje toch maar maken? Het eerste had ik vorig seizoen Hendrik en Rudolf vaak zien doen en dat stond me toen (en dus ook nu) niet aan. Met direct naar Wageningen maak je ook geen kilometers, dus het extra lusje maar. Onderweg twijfelde ik nog wel eens over de juistheid van de keuze.
Maar het liep naar 20 uur en het was 4 mei. Ik had onderweg al 10x duizend doden gestorven en dus geen animo voor 2 min stilte. Doorrijden en zie hier: daar stond de groep op het fietspad netjes te wachten van 20.00 tot 20.02 en zo kon ik weer aansluiten. In het wiel van Joop de Boer mee naar boven en dat ging netjes totdat het weer echt steil werd.
Met Mark aan het elastiek verdween de groep weer uit zicht en boven aangekomen regende het al een beetje. De groep was al door gereden, maar zie hier: daar stond Maarten Gerritsen me op te wachten en een stukje verder op Jolle Landman ook nog. En Mark Ooijevaar had zijn fiets zelfs met de neus in de verkeerde richting staan. Maarten en Jolle brachten me in de stromende regen over de heide vlot weer terug naar de groep.
Achterom kijken durfde ik niet maar ik was er vrij zeker van dat Mark de slag had gemist. Voordat hij zijn slagschip de goede kant had uitgekeerd, waren wij al lang weg. Maarten haalde opnieuw een stapel genade brood uit zijn zak en liet zich afzakken om het verloren schaap op te halen. Even later volgde Jolle als goed voorzitter dit voorbeeld en ontfermde zich over Mark.
Joop de Boer en Robert Braam muisden er bij het viaduct over de A50 vandoor en het leek me verstandig, zeker ook gezien mijn huidige fietsvorm om direct aan te sluiten. Dat slaagde in de stromende regen en pas veel later begreep ik dat Rick Houwers en Piet ook mee waren gegaan. Zo rosten we naar Wolfheze en vandaar richting Renkum waarbij de drie sterken om beurt het werk deden.
Op weg naar Renkum reed Joop een stevig tempo op kop, Robert zijn in zijn wiel en daarachter Timmerman van de IJzerhandel en ondergetekende. De Timmerman van de IJzerhandel wilde door de wind aan de rechterkant van de weg afsprinten. Vanwege de stevig wind reed hij wel een relatief kleine versnelling. Over de as van de weg schoot Piet naar voren, Robert zag/voelde het aankomen en snelde met overmacht weg. Ik had al een tijdje eerder opgeschakeld en sprintte lange tijd zij aan zij met de Timmer van de IJzerhandel. Toen de laatste bijschakelde, verloor hij een decimeter en rolde ik als derde over de streep.
Op weg naar Wageningen kwamen Jolle, Maarten en Mark nog langszij en zo eindigden we weer met zijn allen in de stad. Op mijn teller 72,5 km, 30,3 km/u gemiddeld en een max. van 63,2 km/u. En natuurlijk half verzopen door de overvloedige regen. Zonde want mijn fietsje was na de laatste Loet Scholma onderhoudsbeurt zo mooi schoon en blinkend. Voorbij Ede/Lunteren was de weg droog en in Putten aangekomen snapte het thuisfront absoluut niet waarom ik zo nat/smerig was geworden. Tot nu toe is er geen drup gevallen, nog altijd nagenietend van het eerste wilde woensdagavond fietsritje en het overvloedige genadebrood. Hopenlijk is er een volgende keer minder van nodig.
Jan
P.s: ik denk dat we als STW een actie moeten beginnen 'een fietshelm voor Mark Ooijevaar'. Als hij er dan zelf niet een kan/wil kopen, dan zetten we hem er toch gewoon eentje op zijn kop. Harm Smit zijn valpartij van een paar weken geleden bewees de noodzaak van zo'n hoofddeksel weer eens. Mark is immers wel een van de weinige STW-ers die op NK niveau schaatst en daar moeten we wat zuinig op zijn. Misschien wel meer/beter dan hij dat zelf zou doen.
