Gisteravond reden we weer met een leuk groepje richting Posbank. Vanuit Wageningen met Maarten Gerritsen, Jolle Landman, Frans Peter Scheer en Timmerman van de IJzerhandel begonnen. Richting Renkum kwamen er steeds meer wagonnetjes aangehaakt. Jolle had er als vanouds weer dikke zin in en ook Frans Peter luste er wel van. Het was vanaf het begin weer aanpoten tot tegen het rood aan.
Richting Oosterbeek reden we in een strak tempo omhoog en in het tweede deel van de klim brak ik weer. Nu wel 5-6 km verder gekomen dan vorige week, maar dat was alleen rijden naar de Schelmseweg. Van daaruit in een strak tempo richting de Emmapyramide. Ik kon net bijblijven en aan de voet met wat aanmoedigingen van Harm Smit bleef ik aan het elastiek hangen. Alleen werd in het laatste deel van de klim het touwtje wel heel erg dun en was een truc niet onaardig (voor mij). Dat lukte en zie hier, het duurde best wel lang voordat een verbaasde Maarten Gerritsen in de afdaling langszij kwam: 'ben jij vooruit gesprongen?'. Tja, wat mompelen over sterk en slim zijn en anders altijd de sigaar kwam ik niet.
Richting de volgende klim ging ik lang mooi mee, schoof halverwege wel weer flink naar achteren, maar kon in de groep meer naar het extra lusje. Op zoek naar een goed wiel kwam ik per ongeluk bij Jolle terecht. De timmerman van de ijzerhandel had ook Jolle zijn wiel in het vizier. Zijn teleurstelling was groot toen Jolle halverwege vertelde leeg te zijn en in een rustiger tempo naar boven ging. De rest van de groep was al een stuk vooruit en de timmerman van de ijzerhandel probeerde het gat nog dicht te plakken. Wat natuurlijk nooit lukte. Ik was blij in Jolle zijn wiel mee te kunnen en hoefde alleen in het laatste stukje wat ruimte te geven. Ook Iedo had laten lopen en dus konden we direct door de heide op.
In het laatste wiel zat ik en vernam dat er achter mij nog in elk geval Maarten was. Wat telefoneren naar voren dat er achterblijvers waren, had geen resultaat. In een niet al te strak tempo reden we over de heide en pas over de A50 werden we gemaand te wachten op de achterblijvers. Joop de Boer was verbaasd: ze kunnen toch wel aansluiting maken?
Daarna ging het in een vlot tempo richting Wolfheze, maar vlakbij het Shell station kwamen we met een harde klap tot stilstand: mijn achterband plofte. En daarmee was ook de snelheid uit deze avondrit verdwenen. Met vereende krachten werd de zaak gerepareerd, Loet Scholma heeft buitenbandjes in de aanbieding.
Joop: vervang toch die achter pignon, daar kun je toch niet mee fietsen. Anderen: daar is over nagedacht en dat gebeurt dus niet. En zo peddelen we met 30-35 km/u rustig richting Renkum.
De laatste 4-5 km ging ik er toch nog vanaf omdat de aanloop naar de eindsprint begon. Meer voor de veiligheid omdat mijn achterband niet echt vertrouwd was. Het slingerde alle kanten op. Frans Peter won de sprint, Jolle deed een kansloze aanval en Iedo liet ook lopen. En dat was weer een woensdagavond rit.
