Achter Jolle kwam Vince als tweede in Renkum. 'Maar hij zingt geen liedjes meer', hoorde ik Jolle mompelen. Het was weer een echte Wilde Woensdag rit over de Posbank en terug. Bij het verlaten van de heide over de A50 sprong Jolle weg met Vince in zijn wiel. De rest volgde maar zag het gat steeds wat groter worden. Bij de oversteek van de Arnhem Ede weg stonden Jolle en Vince netjes op hun beurt te wachten en dat was voor de rest een mooie kans om dichterbij te komen. Het stoplicht ging weer op oranje/rood en Floor slipte er nog door. De rest stopte. Hendrik en ondergetekende waren wat achteraan en konden nog veilig diagonaal de kruising oversteken op weg naar Floor.
Daarna in goede samenwerking richting Wolfheze en daar waren de spoorbomen dicht. 'He, wat jammer, nou komt alles weer bij elkaar', dacht ik. Niks van waar, toen we arriveerden en wilden gaan remmen, was de trein al voorbij, de bomen omhoog, lichten weer wie en Jolle + Vince sprinten weg. Hendrik en ondergetekende opnieuw diagonaal over de overweg en eerstgenoemde schakelde heel groot om met een ultieme jump bij Vince in het wiel te komen. Nog een keer bijschakelen en doorstampen en dat lukte niet. Jolle en Vince keken niet om, ook niet toen Hendrik via een luide schreeuw om aandacht op mededogen hoopte. De mannen fietsten weg en ik nam de kop over en Floor had bij de oversteek wat achterstand opgelopen.
Niet veel later waren we weer met drie en twee voorop. Halverwege Renkum leken Jolle en Vince wat in te houden en kwamen we wat dichterbij. Toen was Jolle weg en fietste Vince (denk ik) in zijn eentje de laatste kilometer en hij bleef voor. Met nog een paar honderd meter te gaan, schakelde Hendrik heel groot bij om vanuit het wiel van Floor weg te sprinten. Maar daar zat vanavond niet zoveel achter.
Op en rond de Posbank was de Rheden Avondvierdaagse en op weg naar lusje Rozenbos stonden flink wat verkeersregelaars te regelen. Ik reed mee vooraan, oogcontact zoeken met zo'n regelaar om te laten merken dat we hen zagen en inhielden, de duim ging omhoog = contact. De kinderen en hun ouders waren overgestoken en even geen wandelaars, dus langzaam doorrijden en weer verder. Maar zo werkt dat dus niet, we moesten stoppen en wachten totdat het opperhoofd aan de andere kant van de weg op zijn scheidsrechterfluitje had geblazen. Dat duurde nog even en toen was de weg weer vrij. Mooie les voor straks bij de Wageningse Wielermuur over een paar weken.
Benieuwd hoe het peloton met Iedo, Mark Ooijevaar, Fred, Piet, Joop, Vera en Jack naar Renkum reden.
De statistieken: 79 km in 2.25 uur met 32,7 km/u gemiddeld en met 61,9 km/u max. Een beetje sneller dan voorgaande weken.
Volgende week verder. Jan Heeres
