ho ho, wij (Rick en Anja) hebben inderdaad kou en regen getrotseerd, zelfs nadat Jolle en Peter heel verstandig hadden afgebeld voor deze 'toerversie van Veenendaal-Veenendaal'. Ik had echter op de redactie van Fiets al weken geroepen dat ik een stukje over deze tocht ging schrijven en dus... gingen we naar het thuishonk van de AXA-Valleirenners waar het angstvallig stil en rustig was; een deprimerende plek met deze regen zo'n industrieterrein met een paar fietsers. Slechts 150 man had zich ingeschreven.
De route viel nogal tegen, vooral met deze regen en kou was het niet prettig dat we niet mochten klimmen: geen Amerongse berg, geen Grebbeberg, geen hellingen tussen Wageningen en Arnhem, niets van dat alles. We gingen via Lunteren en Otterlo richting Loenermark en vandaaruit zou het dan eindelijk richting Posbank gaan voor de eerste klimmetjes, maar daar zou de teller al op 75 km staan. Bij Lunteren werden we over het fietspad langs de Goudsberg gestuurd en daar werden we pas echt kletsnat, tot op het bot, en heel erg smerig. Onze fietsen zagen er uit als mountainbikes na een baggertocht. Het fietspad was dan ook veranderd in een zwembad en erlangs loopt een zandweg, dus dat was ook geen optie om het vele water te ontwijken.
Toen na Otterlo iemand van het groepje (waarbij we tijdelijk hadden aangehaakt) lekreed, was het ineens over en sluiten bij ons. Ik voelde mijn voeten niet meer en Rick kreeg de trappers niet meer lekker rond en er was geen zicht op beter weer. Dus zijn we via Schaarsbergen en Warnsborn teruggekeerd. Bij Warnsborn bleken we weer op de route te zitten en die hebben we, op het laatste stukje over de Defensieweg na, weer gevolgd richting Veenendaal. Drie uur stond er op de teller toen we bij de auto kwamen, kilometers weet ik niet. Daarna bibberend omkleden en thuis onder de hete douche en verder opwarmen in een nog heter bad. Enige pluspunt van deze rit: we hebben weer eens een langere duurtraining gedaan, maar verder was er helaas geen lol aan.
