In de C4 geen STW-ers gisteren. Wellicht dat we er Rudolf en Daan hier nog gaan zien. Maarten is gepromoveerd naar de C3 en dat bleek net effe anders te gaan. Vanaf het begin werd er al stevig tempo gereden en daar moet deze sprinter zich nog op instellen. Een rondje of 6 voor ghet einde moest ie de groep loslaten.
Marjan en ik konden in de C3 redelijk voorin mee blijven draaien. Ook wij hadden geen antwoord op de enorme versnelling van een jong manneke dat de nieuwe regels meteen misbruikt door in een te lage categorie mee te doen.
In de laatste ronde bleken mijn benen net iets sterker, zodat ik in de laatste bocht buitenom(!) naar plaats 10 en Marjan naar plaats 11 reden. Maar ze beginnen over 2 weken pas punten te tellen.
In de C2 was Ralph de enige STW-er en die kwam na een rondje of 8 al op kop. Tegen zijn bedoeling in. Het ziet er dan erg soepel uit, je vraagt je af waarom ie niet gewoon doorjast maar iets verderop blijkt dat ie toch nog duurvermogen mist. Hij eindigde in de sprintende groep.
Fysiotherapeuten die naar de C1 stonden te kijken moeten zich in de handen hebben gewreven. Na de gebruikelijke versnelling in de eerste fase waren de grimassen weer veelbetekend. Degenen die wel tot het einde stand hielden (Jolle, Hendrik, Herman) konden nog zelfstandig het ijs af, maar na de euforie zal vandaag de beweging wat houterig zijn vrees ik
