Sommige mensen zijn fijngevoeliger dan anderen. Marleen blijkt niet te kunnen wennen aan klappers. Ik dacht afgelopen woensdag dat mijn rechterschaats wat bot was. Ik glipte weg in de bochten. Toch lukte het nog aardig om, volgens opdracht, te versnellen in de bochten bij 300, 400 en 500 meter oefeningen.
In de kleedkamer gaf Herman commentaar op de natte zwarte vlekjes die op mijn pak ontstonden. Ik meende dat het gewoon water was dat van mijn ijzers druppelde. Hij gaf af op de Vikingbuizen. Wat een onzin.
Nu ik net mijn schaatsen voor de marathon wil prepareren bleek er toch iets mis. Het kunststof blokje op het ijzer dat in de opening onderaan de schoen moet vallen blijkt helemaal verdwenen.
Niet zo gek dat het dan voelt alsof je wegglijdt in de bochten en er zwart water uit je buizen loopt.
Vanavond dus een vrije avond en dinsdag een beroep op de express service van Piet doen. En volgende keer misschien toch wat beter naar mijn spullen kijken?
Jolle
