Ooit bedacht ik dat het meest waarschijnlijke scenario om punten te pakken was dat het halve peloton op een hoopje zou vallen en ik doorreed. De praktijk was dit seizoen een paar keer andersom.
Maar het lek lijkt boven: vanavond in een harde race op prima ijs in het begin een paar rondjes voorop gereden, met veel ploeteren een gat dicht gereden en daarna redelijk hersteld.
Op 2 (in de praktijk dus 3) rondjes voor het einde pakte ik de kop toen de rest overeind kwam. Na een ronde kwamen er een aantal sprintend overheen, waaronder Rik en Peter. Na deze laatste ronde doorgeploeterd te zijn gingen er een aantal door omdat toen de bel pas ging. Nou, dat trok ik ook nog wel en dat leverde dus de eerste punten in 4 jaar op !!!
Met dank aan de aanmoedigende coaches, die wel weer hoofdschuddend reageerden op veel buitenom-werk etc.
