Parcours; Inmiddels bekend verondersteld. Wij kwamen tot 33.7 gemiddeld
Deelnemers; 20 (met o.a De Buffel, eindelijk weer eens Anoz en de Professeur, een Camelbagcollega van Neef en Titus, een behaarde ex roeier).
Weer; Variabel Windje, eigenlijk stil, bij 25 graden. Prachtig.
Met verbazing heb ook ik, enigee tyd later en op weg naar huis, het Dieptepunt zien ontstaan.
Santegoeds, was de eerste en trok bij het passeren van de dreigende spoorbomen, nog rap het hoofd in.
Ik had het geluk op ca 10e positie te zitten (van de bijna 20) waardoor ik nog naar links en rechts kon kijken, om de afstand naar de aanstormende trein te schatten.
Terwijl het geklingel van de bel steeds luider en het rood flikkerende licht steeds agressiever werd passeerden ook erkende braverikken of predikers
de grens van wat acceptabel was; ik noem een Goeroe, Vlaar, de Buffel (ja, ja een dikke 5 kilo lichter maar toch kwetsbaar na 2 recente tydritnederlagen) en ook de voormalig Fynproever. Ook jonge vaders die liegend tegen hun echtgenote bij vertrek beloven, "ja ik zal voorzichtig zijn", passeerden zigzaggend, de zwalkende bomen.
Ik snap inmiddels ook waarom Santegoed's Ega mijn levenspartner onlangs nog in het Oor fluisterde "dat die kerels ook als gekken rijden". Vermoedelijk bedoelde ze vooral haar eigen vent, niet geheel toevallig nu stuntend bij het Wolfhezer Spoor.
Wat mij verder nog van het hart moet;
De Bruine Boterham blijft kwetsbaar. Zo verlaagde hij zich tot het buitengewoon lullige excuus (ons van achterin overigens niet onbekend maar daarmee niet minder waarachtig) "dat hij pas 10 x op de fiets had gezeten dit jaar". Nu willen wij apropos; "dat onze Boterham zijn mythische
en natuureigen krachten zowel in woord als daad ook zelf in stand houdt"(alhoewel wij het aan de andere kant ook wel weer prettig vinden te horen dat onze Mythische Zuurdesem er al die jaren blijkbaar ook zelf verrot hard voor getrained heeft). Blijkbaar is er toch iets anders aan de hand. Maar Wat !?
Dan De Buffel; Is niet alleen lichter, hetgeen hij dan weer ontkent; bepaald geen teken van kracht, maar wordt blijkbaar bij tydritten nu ook nog verslagen (schande !) terwijl ik hem, bij het lossen (van mijzelf) op de Zypenberg in de niet zo heel verre verte zelfs wist te ontwaren. Zorgelijk.
Neef; Blij huppelend en aanzettend. Oogt goed. Liet sprint lopen. Gaat met die Camelbag (aardig fietsertje) naar Stelvio en Maratona. Leuk !
Piet; benadert nu echt zijn; "Ooit Bijna Profvorm". Oogt ook blijer. Ik ken zijn vrouw niet.
Nog eens over de Boterham (voormalig Dichter ook); Liet de Emmapyramide lopen (ik zat n.l bij hem) en zette op de Zypenberg dan nog een keer aan met alles wat hij had. Samson en Delila (Rotwijf).
Sluwaard; De Vakantie naakt maar ook gaan de jaren tellen. Probeerde met de kort geknipte Samson (de voormalig Brooddichter) mee te Zypen maar brak en werd opgeveegd door stofzuiger Piet (wellicht slaapt zijn kind door, dat kan het ook zijn). Brons op later leeftyd is overigens niet slecht.
Vlaar; Volgde ook vanavond weer beter. Goede wielrijder. Kun je niet goed genoeg leren.
Karrepaard; Kon vanavond 2 tandjes meer aan en dat scheelt aanmerkelijk. Ook de moraal is goed waarbij hij zijn faam als Vloekende Ouderling weer waarmaakte door een enge, gespierde met ontbloot bovenlijf en wit mobieltje in de telefonerende hand, foutblauwe cabriolet rijdende, toegilde.
De Engerd (type Potenrammer) had helaas niet alleen gelijk (voorrang) maar wilde dat ook krijgen waarna hij de achtervolging inzette en ons Karrepaard klem trachtte te rijden (of zo u wilt van de weg af). De Ouderling wist wat hem te doen stond en beleed zijn zonden waarna Engerd en ook wij onze Wegen vervolgden.
Fynproever; gaf mij Koninklijk duwtje (fantastische vent) en reed spaken (maar gezien de krachtige knal wellicht de gehele wielas) van zijn achterwiel aan gort in afdalingskuil op weg naar de benedenhei. Gaat verder goed.
Anoz; Ondernemer nu en traint niet meer. Daar komt ie nog achter. Blijven fietsen.
Goeroe; Hele beste vorm. Sprintte nu ook al voor de 2e week mee alhoewel ik liever niet heb dat hij in mijn wiel sprint. Gaat kamertje timmeren voor de moeder van zijn a.s. kind. Ben benieuwd hoe de vorm daarna is.
De Lange Schaduw en Kornuit; al wie willen te Kaperen varen. Die mannen blijken diesels (bleken Diesels tydens j.l Hel) maar touren nu vast mee en kennen de regels. Ik zag afgelopen zaterdag de Vrouw van Jan Piert Joris blij in haar voortuintje zwaaien naar De Lange en zijn Schaduw. Alhoewel ik nog wel praatjes had zat ik niet helemaal fris meer en kan daarom (noch) geen oordeel vellen. Twee kinderen (ik dacht geen kleintje op de arm maar we zaten dan ook rond de 120).
En dan Chaos; Sluit pas na de Posbank aan hetgeen ik een beetje laat vind. Ook is het niet krachtig, gevaarlijk of ambitieus wat hij ten toon spreidt. De weg naar Abraham is blijkbaar een lange en verder ziet hij ons te weinig. Je gaat je machtig voelen als je met sommigen van ons fietst, zou hij ook moeten doen.
Nadat wij het Dieptepunt passeren vlucht de Yzerman verder. Hij komt tot 30 tellen (deze vrijdag zullen ze overigens het laatste draad uit zijn rechterelleboog gaan schroeven, waarvan akte).
Op de Telefoonweg jojooen we lang en doet uiteindelijk Santegoeds veel werk (schuldgevoel) waarna Chaos een kansloze jump plaatst (zwemmer) en de Boterham schijn beweegt.
Ik bevind mij in het 5e wiel, hetgeen mij niet aanstaat waarna ik mij laat zakken. Het is een hard gevecht om achterin te komen maar uiteindelijk slaag ik waarna ik op zoek ga naar het achterwiel van de Bulgaar.
Onderweg heeft hij zich schandalig verstopt, zich gedrukt, onsamenhangend versneld op o.a de Kaag (klim) en recentelijk won hij een sprint (welliswaar zonder mij, maar toch).
Terwijl de laatste km ingaat versnelt de groep en wordt de Oud Yzerboer gegegrepen. Langzaam en daarna steeds sneller vallen mensen af en wacht ik op het moment dat de Bulgaar ons beiden gaat positioneren.
Het wachten duurt steeds langer en een gat ontstaat waarna ik in een flits besef dat het onberekenbare van de dwaas voormij mij de das om gaat doen. Ongelooflijk maar waar; ik bevind mij in het verkeerde wiel.
Niet anders rest dan, dan het ranselen der pedalen. Ik stoom op, dwars door de groep, links en rechts dwarrelaars, zelfs Neef, ik krijg moraal, weer, nog 5, 4, 3, Piet, ik pak hem, Professeur. Zal het lukken.
Nee. Ik vloek, hij wint, verdiend. Stink-Bulgaar.
Op weg naar huis keuvel ik met Fynproever die orakelt, dat het eerdaags met ons is gedaan en wij dan bij de Texacopomp zullen staan. Ik verbeter hem; BP station !
Hij heeft een brede rug.
Tot zover
