Goh Robbert,
Wat heb jij veel onderweg gezien. Dat gebeurt mij ook wel eens maar gisteravond niet. Voor het eerst sinds twee keer zat ik in Renkum niet al in het rood te rijden en ook bij de Boersberg bleef het tot oranje. Joop en Cor reden veel op kop en dat was goed.
In Oosterbreek dreigde weer de breuk en inderdaad aan een heel dun elastiekje kwam ik voorbij de rotonde. Helaas trok Mark zo vlot door: pang en weg elastiekje. Achter mij zaten nog wel een paar, maar daar moest ik niet naar toe. Dus vooruit kijken en zie, wat een geluk voor het viaduct over het spoor zat ik weer in de groep. Gelukkig.
Doorrijden naar Warnsborn en verder. Robert Braam vertelde op de Schelmseweg dat hij zijn collega naar huis had gestuurd. Wel wat asociaal: eerst uitnodigen en dan halverwege naar huis sturen.
Op weg naar de beklimming vanaf de Bedriegertjes ging het weer hard en brak de groep voor mij weg. Oei, dat is niet zo leuk, maar zie hier: een forse duw van Piet en ik schoot naar voren. Tegelijk bedacht de groep zich en hield in. Dus ik moest nog remmen ook. Maar alle complimenten voor Piet zijn actie: als je zelf sterk bent, kan/mag een ander daar wel wat van mee profiteren. Is iets voor Robert Braam en zijn naar huis gestuurde Marin collega.
Ondanks de rotonde binnendoor genomen te hebben, kwam ik toch nog redelijk in het rood bij de Bedriegertjes en zie hier alles vloog over me heen. 'Rustig blijven, jouw tijd komt nog wel', was mijn gedachte. En inderdaad ik haalde Rudolf en Enrico in en samen met Rudolf naar beneden. Daar reed Jolle in zijn eentje achter de groep die op zich niet zover vooruit was. Rudolf zijn jonge enthousiasme deed hem besluiten Jolle voorbij te schieten met de mededeling 'nooit wachten op de voorzitter'. Helaas voor hem brak hij later af en Jolle nam mij in het wiel mee naar de groep.
Vanaf dat moment heb ik alleen maar derailleurs gezien en ging zo lang mee naar boven. Totdat het weer brak en ik Robbert vooruit zag. De rest was al verder weg.
Doorrijden is het motief boven en daar heb ik ook maar aan mee gedaan. He, ineens was Rudolf ook al beneden, waar komt die vandaan? Naar boven lukte het weer om lang te blijven zitten, maar opnieuw waaide alles over me heen. Op het laatst kon ik Enrico weer terug halen.
Daarna de ongeorganiseerde terug tocht over de heide, samen met Andre Kleinrensink wat opgefietst en toen de rush terug naar Renkum. Geluk hadden we als tweede groep dat de spoorbomen dicht zaten. Ook geluk dat Rick Houwers er met 45-46 km/u hard aan trok. Ik heb het niet gezien op mijn teller want er waren alleen maar derailleurs in mijn beeld. Lucas Goense brak nog af halverwege en in de sprint waaide alles breed over de weg.
In elk geval: yes, yes, ik kon na 2x oefenen nu in de 3e keer weer mee in de groep. Dat geeft tevredenheid en vertrouwen voor de toekomst.
Tot de volgende keer.
Jan
