Het 32ste Wereldkampioenschap Schaatsen Allround voor masters vond dit jaar begin maart plaats op IJsbaan Twente in Enschede. Aan het kampioenschap namen 192 schaatsers uit 15 landen deel; 60 vrouwen en 132 mannen. Nederland leverde 117 deelnemers.
Drie daarvan waren de STW-ers, Harm Smit, Robert Braam en Mark Ooievaar. Alle drie schaatsers wonnen de bronzen medaille in hun leeftijdsklasse 65+, 45+ en 40+. Zij hadden in de maand daarvoor als goede voorbereiding ook het NK Allround en Afstanden voor masters geschaatst.
Hier volgt hun persoonlijke relaas over hun voorbereiding en het verloop van het toernooi.
Door Harm Smit
Qua voorbereiding was voor mij de voorbereiding voor het NK veel beter dan het WK omdat ik me voor het NK moest plaatsen. Uiteindelijk heb ik dat voor de 500, de 1000 en de 1500m gedaan. Via het klassement moest ik mij dan plaatsen voor de 3000m.
Ik wist dat ik op deze afstand kans maakte. Ik was niet zo erg met het algemeen klassement bezig. Uiteindelijk bleek mijn 3000m toch wel heel snel (in mijn leeftijdsklasse 65+) te zijn geweest (4.44.03), waarmee ik een onoverbrugbaar lijkende achterstand toch goed maakte.
Wat bij het NK (en WK) heeft geholpen was: regelmatig op het ijs staan. Ik heb ook C2-marathons in Utrecht gereden. Vooral Jaco motiveerde mij mee te doen, In Nijmegen heb ik 2 keer een marathon gereden. Doede Boomsma vroeg mij nadrukkelijk om in Nijmegen mee te doen met de marathontrainingsgroep die hij heeft opgericht (veel rondjes hard rijden). Tijdens het NK heb veel steun gehad van Rianne Gerritsen, zij is lid geweest van STW maar naar Hoogeveen verhuisd. Zij traint nu In Thialf en Deventer en nam ook deel aan het NK. Ik kon bij haar overnachten.
Voor het WK heb ik mij begin december 2023 aangemeld via Schaatscircuit. Daar kwam ik op de reservelijst, omdat ik niet voor 4 jan de kwalificatie-afstanden (500 – 1500m) had gereden.
Twijfelde nog of ik wel mee zou doen met het WK omdat ik een dag vrij moest regelen op mijn school, wat best lastig is.
Na het NK ben ik meteen met Jack, Robbert, Jolle en Hendrik naar Davos gegaan. Daar wat ongelukkig onderuitgegaan met het langlaufen en een hamstringblessure opgelopen. Terug thuis meteen naar Ingrid Marcusse gegaan voor fysio. Moest een training overslaan en was minder goed voorbereid. Ook geen marathon meer gereden, moest daar echt een keuze in maken.
Vrijdagochtend naar Enschede getogen (fiets op de trein en bepakking mee). Daar had ik via Vrienden op de Fiets een overnachting geregeld. De baan was geheel afgehuurd door het IMSC (niet de KNSB!). Voorafgaand en na het WK was een enorme entourage opgebouwd met een uitgebreid diner achteraf. Wel een heel spektakel dus en mooi om mee te maken. Dit kende ik eigenlijk niet zo en heb ervan genoten. Met oog op de hamstring toch wel wat voorzichtig gereden (vooral de start). Wel van tevoren met fysiorol gewerkt en veel ingefietst.
Dat had vooral effect op de 500m. Daar meteen 2 sec achterstand opgelopen op nr 1 en 2. 1500m wel net gewonnen.1000m was weer wat trager (2 sec) . 3000m ging niet zo mooi als in Groningen – die was blijkbaar daar toch wel exclusief!! Wel gewonnen, maar verzuurde gigantisch. 5 sec langzamer dan in Groningen.
Wat ik heerlijk aan het WK vond was het kijken naar de fabuleuze ritten van Robert en Mark, maar ook van anderen. Ook de race over 3km van een 85-jarige uit de US (9 minuten). Wat zo mooi is dat iedere leeftijd plezier heeft op dit evenement. De disjockey die o.m. Allright Now (Free) draaide. Heel ontspannen. De coaches langs de baan: Pieter Bult en Moniek Vergeer. Veel dank!! Elke leeftijdscategorie kan zich hier heerlijk uitleven. Heel de KNSB zou het eens moeten zien hoeveel (oudere) mensen hier genieten. En er wordt ook nog eens flink hard gereden.
Door Mark Ooievaar
Ik had dit WK Masters al lang in de planning omdat dit toernooi in Enschede makkelijk mee te pakken was in tegenstelling tot een WK op een lastig bereikbare lokatie ver weg. Na Italië (zie eerder bericht) was er bij mij de hele tijd sprake van een wat wisselende fitheid met regelmatig ook wat keelpijn.
De wedstrijd viel wat tegen, bij de 500m hadden we te maken met een storing van de vriezers waardoor ijs erg zacht was, ik kwam daardoor niet vooruit. De 3000m de dag erna liep lang zo goed niet als op het NK in Groningen. Ondanks een gunstige loting later op de dag had ik toch veel meer verval dan normaal op de 1500m waardoor duidelijk was dat de vorm er niet was. Podium zou lastig worden. Na een goede nacht ging de 5000m boven verwachting en in een vlak schema waardoor ik nog veel goed kon maken en de leider van het klassement na drie afstanden met klein verschil van het podium wist te schaatsen. Al met al nog een leuk en gezellig toernooi, helaas liet de fitheid het afweten om te strijden voor de winst. Wel ging de afsluitende 5 km in een Track Record 40+ (7.04.64)
Door Robert Braam
Voor mij verliep de voorbereiding wel iets anders. Ik ben de laatste 5 jaar vooral met tijdrijden bezig geweest en vorig seizoen helemaal niet op het ijs gestaan. Dit jaar had ik wel zin om te schaatsen maar aanvankelijk alleen als training voor het fietsen. Dus had ik op publieksuur in Nijmegen een abonnement genomen en me 1-2 keer per week aangesloten bij een soort interclub publiekstrainingsgroepje o.l.v Joop de Boer. In december had ik besloten om toch een paar wedstrijdjes te gaan doen voor een wedstrijdprikkel in de winter. Ik zag dat ik me nog kon kwalificeren voor het NK masters (tijden neerzetten op 500m-1500m-3000m), een leuk doel dus. Voor de WK’s master was ik net een dag te laat want daarvoor kun je je opgeven als je binnen een bepaald tijdenbereik kan rijden.
In dezelfde week begin december vroeg een groepje Utrechtse schaatsvrienden om in januari een lang weekend naar Inzell mee te gaan voor een sprint vierkamp.
De wedstrijden vielen best tegen, ondanks een goede conditie van het fietsen moest het schaatsniveau van ver komen. Vooral op de korte afstanden. Geen macht en slapte en gemis aan finesse. Nee schaatsen moet je echt vaak doen en dan verhoudingsgewijs niet te veel duurwerk doen op de fiets. De gezelligheid was er wel en na 4 jaar weinig schaatsen kwam ik er toch wel weer lekker in. Na de slechte sprints in Inzell lukte het op het NK in Groningen al een stuk beter en sneller op de 500m. De vorm was dus best oké en ik haalde zo nog het podium met een derde plaats op de NK allround met een sterk deelnemersveld.
Dit zou dan begin februari het einde van schaatsseizoen worden, zo had ik gepland om vervolgens te beginnen om de fietsbasis een boost te geven. Toen bleek er nog een plaatsje over op het WK allround in Enschede en belandde ik als bonus ook daar. Met de Inzell gangers een huisje geregeld op een boerenerf en me opgemaakt voor nog een keer 3 dagen wedstrijd. De vorm was helaas wel weg, oververmoeid i.c.m werk. Na de 500m op vrijdag was de tweede afstand op zaterdag, de 3000m de slechtste afstand. Ik verzuurde meteen. Even verwerken en kop op! Herstellen en relaxt weer focus op de 1500m in de middag. Dat werd de beste afstand maar ik stond daarna nog steeds vierde in het klassement. Dat betekende een spannende laatst dag met een rechtstreeks duel met Michiel Wienese die nummer 3 stond en er veel publiciteit omheen maakte. Ik moest op de 5000m 1,7 sec. goedmaken. Na een ronde of 6 brak Michiel en lukte het om 3e te worden. Ik was er blij mee, superleuke manier om sociaal en sportief bezig te zijn. Ook ben ik nu wel benieuwd hoe dit gaat uitwerken in het vermogen en de snelheid op de fiets bij het tijdrijden in het komende zomerseizoen.